حسابداری صنعتی استاندارد با استفاده از مقادیر به نام بهره وری است که کار و مواد مورد استفاده واقعی را برای تولید خوب با آنچه که کالاهای مشابه تحت شرایط "استاندارد" مورد نیاز است، مقایسه می کند. تا زمانی که شرایط واقعی و استاندارد شبیه باشند، مشکلی بوجود می آیند. متاسفانه، روش های حسابداری هزینه های استاندارد حدود 100 سال پیش توسعه یافت، زمانی که کار مهمترین هزینه کالاهای تولیدی بود. روش های استاندارد همچنان بر کارایی کار تأکید می کنند، هرچند که در بسیاری از موارد این منبع در حال حاضر بخش بسیار کمی از هزینه ها را تشکیل می دهد.
هزینه های تاریخی
هزینه های تاریخی هزینه هایی هستند که می توان مواد و کار را بر اساس تجربه گذشته اختصاص داد. هزینه های تاریخی طبقه بندی هزینه ها با زمان است. هزینه های تاریخی هزینه های گذشته است. هزینه های پیش بینی شده بر اساس عوامل موثر بر عناصر هزینه محاسبه می شوند. در کتاب قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، برای ثبت زمان کار، و در نهایت هزینه های تاریخی تعیین می شد.
در هزینه های مدرن ضبط هزینه های تاریخی بیشتر با اختصاص هزینه های ثابت شرکت در طی یک دوره زمانی مشخص به اقلام تولید شده در آن دوره، و ضبط نتیجه به عنوان کل هزینه تولید شد. این اجازه می داد که هزینه های کامل محصولاتی که در دوره ای که تولید می شدند به فروش نرسید در موجودی با استفاده از انواع روش های حسابداری پیچیده، که با اصول حسابداری پذیرفته شده عمومی (GAAP) سازگار بود، ثبت گردید. همچنین اساسا مدیران را قادر می سازد هزینه های ثابت را نادیده بگیرند و نتایج هر دوره را در ارتباط با "هزینه استاندارد" برای هر محصول مشخص نگاه دارند.
این روش تمایل کمی برآورد هزینه واحد منجر شد، اما در صنایع تولید انبوه که یک خط تولید را تولید کردند و هزینه های ثابت نسبتا کم بود، تحریف بسیار جزئی بود.
تحلیل واریانس
بخش مهمی از حسابداری هزینه های استاندارد یک تحلیل واریانس است که اختلاف بین هزینه واقعی و هزینه های استاندارد را به اجزای مختلف (تغییر حجم، تغییر هزینه مواد، تنوع هزینه های کار، و غیره) مختل می کند، بنابراین مدیران می توانند درک کنند که چرا هزینه ها متفاوت از برنامه ریزی شده و اقدامات مناسب برای اصلاح وضعیت انجام می شود.
حسابداری صنعتی استاندارد می تواند به چندین راه برای مدیران، کارگران و شرکت ها آسیب برساند. به عنوان مثال، یک تصمیم سیاسی برای افزایش موجودی می تواند به ارزیابی عملکرد مدیران تولید آسیب برساند. افزایش موجودی نیاز به افزایش تولید دارد، بدین معنا که فرایندها باید با نرخ بالاتر کار کنند. هنگامی که در حال برطرف کردن اشتباه چیزی باشیم این روند طول می کشد و از زمان کار استاندارد بیشتر استفاده می کند.
در زمان های اقتصادی نامطلوب، شرکت ها از کارایی مشابه برای کاهش حجم، اندازه مناسب و یا کاهش نیروی کار خود استفاده می کنند. کارگران که تحت این شرایط کارشان را از دست دادند، حتی کنترل کمتری بر موجودی و هزینه های کارآیی نسبت به مدیرانشان دارند.
بسیاری از حسابداران مالی و صنعتی برای سال ها تلاش می کنند که جایگزین حسابداری صنعتی استاندارد شوند. با این حال، آنها یک جانشین پیدا نکرده اند.
In modern cost account of recording historical costs was taken further, by allocating the company's fixed costs over a given period of time to the items produced during that period, and recording the result as the total cost of production. This allowed the full cost of products that were not sold in the period they were produced to be recorded in inventory using a variety of complex accounting methods, which was consistent with the principles of GAAP (Generally Accepted Accounting Principles). It also essentially enabled managers to ignore the fixed costs, and look at the results of each period in relation to the "standard cost" for any given product.
منبع: گروه نرم افزاری قیاس