نرم افزار حسابداری ابزاری مهم برای مشاغل کوچک است. بیشتر صاحبان مشاغل کوچک ترجیح می دهند تمام یا بیشتر وقت خود را بجای تولید فاکتور یا ایجاد گزارش مالی، صرف تحویل محصولات یا خدمات خود به مشتریان کنند. اینجاست که یک راه حل با کیفیت مانند نرم افزار حسابداری ساده می تواند برای صاحبان مشاغل بسیار ارزشمند باشد.
نرم افزار حسابداری شرکتی یک شاخه ویژه از نرم افزار حسابداری است که به حسابداری برای شرکت می پردازد، آماده سازی حساب نهایی و صورت گردش وجوه نقد، تحلیل و تفسیر نتایج مالی شرکت و حسابداری برای رویدادهای خاص مانند ادغام، جذب، آماده سازی تلفیقی و ترازنامه از وظایف حسابداری شرکتی است. یک شرکت دولتی معمولا به شرکتی گفته می شود که مجاز به ارائه اوراق بهادار ثبت نام خود (سهام، اوراق قرضه، و غیره) برای فروش به عموم مردم، به طور معمول از طریق بورس است، اما همچنین ممکن است شامل شرکت هایی که سهام بر ضد معامله شده (OTC) از طریق سازندگان بازار که استفاده از خدمات نقل قول غیر بورسی مانند OTCBB است باشد. اصطلاح "شرکت دولتی" نیز ممکن است به یک شرکت متعلق به دولت اشاره کند.
نرم افزار حسابداری (Accounting software) به گونه ای از نرم افزارهای کاربردی اطلاق می‌گردد، که داده های حسابداری مربوط به کلیه معاملات را در قالب ماژول های تابعی (همچون حساب دریافتنی و …) ذخیره سازی و پردازش می‌نماید. نرم افزارهای حسابداری نرم افزارهایی هستند، که بر پایه مفاهیم حسابداری طراحی می‌شوند و جهت تسهیل امور، به حسابداران یاری می رسانند.
نام کارگزاری: آبان / مدیرعامل: مصطفی حقیقی‌مهمانداری | ||
|
آدرس : تهران، خیابان جمهوری، کوی نوبهار، ساختمان طوبی، طبقه 5، پلاک 16 |
|
|
تلفن : 66730226-66724967-66702300 |
آدرس الکترونیک: |
|
|
فکس : 66715666 |
پست الکترونیک: info@abanbroker.com |
|
سایر خدمات: کارگزار معرف
سایر خدمات: سبد گردانی و کارگزار معرف | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف | ||||||||||
| ||||||||||
سایرخدمات: سبد گردانی و کارگزار معرف | ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف و سبدگردانی | ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات:خرید و فروش اینترنتی سهام،سبد گردانی و کارگزار معرف | ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف | ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات:خرید و فروش اینترنتی سهام | ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف - خرید و فروش اینترنتی سهام | ||||||||||
سایر خدمات: سبد گردانی و کارگزار معرف و صندوق | ||||||||||
سایر خدمات:خرید و فروش اینترنتی سهام | ||||||||||
سایر خدمات:خرید و فروش اینترنتی سهام | ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف | ||||||||||
سایر خدمات:خرید و فروش اینترنتی سهام | ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف - خرید و فروش اینترنتی سهام ـ سبدگردانی - صندوق
| ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف و صندوق | ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف | ||||||||||
سایر خدمات: سبد گردانی | ||||||||||
سایر خدمات:خرید و فروش اینترنتی سهام - کارگزار معرف | ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف -سبدگردانی | ||||||||||
سایر خدمات: صندوق | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات: کارگزار معرف ـ سبدگردانی | ||||||||||
| ||||||||||
سایر خدمات:خرید و فروش اینترنتی سهام،سبد گردانی و کارگزار معرف
| ||||||||||
| |||
| |||
شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود.ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد.در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد
در مقاله قبلی نحوه ثبت نام در بورس مرحله به مرحله آموزش داده شد. در این مقاله ما قصد داریم اصطلاحاتی را تعریف کنیم که مناسب افرادیست که تازه پا به عرصه بازار بورس نهاده اند و آن هم عرضه اولیه سهام است.
عرضه اولیه سهام (Initial Public Offerings) که به اختصار با IPO نشان داده می‌شود، عبارتست از اولین فروش سهام توسط یک شرکت خصوصی که طی آن به یک شرکت عمومی تبدیل می‌شود.
برای درک بهتر موضوع، مثالی را در مورد تبدیل یک شرکت سهامی خاص به یک شرکت سهامی عام با هم مرور می‌کنیم.
فرض می‌کنیم یک فرد (و یا چند نفر به صورت شراکتی) کسب و کار جدیدی را راه می‌اندازد. با این فرض در واقع مالک این کسب و کار فقط آن فرد (و یا آن چند نفر) خواهد بود. این فرد (یا افراد) میتواند اشخاص دیگری را به عنوان شریک به مجموعه خود اضافه کند و با این کار سرمایه جدیدی برای کسب و کار قبلی جذب کند. دقت کنید که این شرکت هر اندازه‌ای میتواند باشد؛ چه در اندازه یک کسب و کار محلی و خانوادگی یا در حد یک کسب و کار چند ده میلیاردی! ولی همچنان این شرکت یک شرکت خصوصی خواهد بود. زیرا حق خرید و فروش سهم‌الشرکه دارای یک سری محدودیت‌های حقوقی است که بین شرکا محفوظ می ماند. حال ممکن است فعالیت شرکت به جایی برسد که نیاز به منابع خیلی زیاد برای توسعه فعالیت‌های خود داشته باشد و شرکا تصمیم بگیرند که شرکت را از حالت خصوصی درآورده و با عرضه بخشی از سهم خود، شرکای بیشتر و با قوانین مربوط به شرکت‌های سهامی عام را وارد کسب و کار خود کنند. در این مرحله موضوع عرضه اولیه مطرح می‌شود.
عرضه‌ی عمومی اولیه (IPO)، عرضه‌ی اوراق بهادار شرکت به عموم برای اولین بار و بدون سابقه قبلی قیمت‌گذاری است. خیلی‌ها اعتقاد دارند که عرضه‌های اولیه در بورس مانند طلا است یعنی ما هرچی بخریم به احتمال خیلی بالایی سود کرده‌ایم، واقعیت هم همین است. در چند سال گذشته می‌توان گفت تمامی عرضه‌های اولیه دارای سود بوده‌اند.
عرضه اولیه سهام شرایطش نسبت به خرید و فروش عادی سهام کمی متفاوت است. اما بعد از آن دیگر تفاوتی با بقیه سهام موجود در بورس ندارد. حال سوال اینجاست که وقتی سهام یک شرکت برای بار اول در بورس عرضه می شود ما چگونه می توانیم آن را بخریم؟
تا همین چند وقت پیش عرضه اولیه هایی که در بورس ما انجام می شد به روش حراج با اولویت زمان صورت می گرفت. بدین صورت که ابتدا سهم طی یک فرایندی که سرمایه گذاران حقیقی در آن دخالتی نداشتند، اصطلاحا کشف قیمت می شد. یعنی مشخص می شد که سرمایه گذاران می توانند آن سهم را برای بار اول به چه قیمتی خریداری کنند. سپس با توجه به تعداد سهام شرکت و تعداد سهامی که می خواست عرضه بشود، سهمیه هر فردی که می خواست عرضه اولیه بخرد مشخص می شد. در نهایت هم ساعت سفارش گذاری مشخص می شد. مثلا در نهایت بورس اعلام می کرد سرمایه گذاران برای شرکت a که قرار است در ساعت ۱۲:۳۰ دقیقه عرضه شود می توانند هرکدام ۱۰۰۰ سهم و در قیمت ۱۰۰ تومان سفارش بگذارند. پس در این روش قیمت خرید، ساعت خرید و حداکثر حجم خرید از قبل کاملا مشخص شده بود و در نهایت شما باید در ساعت مشخص شده سفارش خود را در سیستم ثبت می کردید. اگر هم تعداد سهم های تقاضا شده از تعداد سهم های عرضه شده بیشتر می شد، اولویت با افرادی بود که سفارش خود را زودتر ثبت کرده بودند. اما مدتی است که روش خرید عرضه اولیه به روش بوک بیلدینگ تغییر پیدا کرده است.
به تازگی در بورس تهران از روش جدیدی با نام بوک بیلدینگ رونمایی شده است. از این به بعد شما برای خرید عرضه اولیه باید به روش بوک بیلدینگ اقدام به خرید سهام بکنید. مهم ترین مزیت در روش عرضه اولیه سهام به روش بوک بیلدینگ، امکان ثبت سفارش به قیمت های متفاوت می باشد. در این روش هر سفارش با توجه به حداکثر حجم مشخص شده در قیمتی که خریدار تعیین می کند در سامانه معاملات ثبت خواهد شد و در تخصیص سهام بی عدالتی ایجاد نخواهد شد. در روش بوک بیلدینگ هر خریدار با توجه به تحلیل و بررسی های خود، درخواست خرید سهام را در ساعتی مشخص که از قبل ناظر بازار اعلام می کند، در سیستم معاملاتی ثبت می کند. اما یکی از معایب این روش قیمت و محدودیت مثبت و منفی ۱۰ درصد می باشد. نهاد عرضه کننده یک قیمت را به عنوان کف قیمت سهم مشخص می کند. حال سرمایه گذاران می توانند سفارش خرید خود را در بازه ای بین این قیمت کف و ۱۰% بالاتر از این قیمت قرار دهند.
مشکل این روش این است که به احتمال زیاد در بیشتر مواقع این کار باعث می شود تا افراد در سقف قیمتی اقدام به ثبت سفارش و خرید سهام بکنند. این امر ممکن است موجب ایجاد صف خرید در عرضه اولیه شود. اما به صورت کلی شما در این روش راحت تر از روش حراج اقدام به خرید می کنید. هم چنین دیگر اولویت با سفارش زودتر نیست و شما نباید خیلی سریع سفارش خود را ثبت کنید. بلکه براساس تحلیل خود آن قیمتی را که در بازه مشخص شده است، انتخاب می کنید و در آن قیمت سفارش خود را ثبت می کنید.
به دلیل تقاضای بسیار زیادی که برای عرضه‌های اولیه شکل گرفته، معمولا سهمیه کمی به افراد شرکت‌کننده می‌رسد؛ با این حال، خرید سهام در عرضه اولیه یک راه بی‌خطر برای تجربه اولین سرمایه‌گذاری در بورس است، زیرا بیشتر مواقع مقداری سود نصیب سرمایه گذاران می‌کند.
در عرضه اولیه با بوک بیلدینگ، یک بازه زمانی، حداقل و حداکثر قیمت قابل خرید و سهمیه برای هر کدمعاملاتی در نظر گرفته می‌شود. شما باید براساس این اطلاعات که توسط ناظر بازار در روز عرضه اعلام می‌شود، سفارش خود را در ساعت مشخص شده ارسال کنید. تخصیص سهام توسط ناظرین به کدهای معاملاتی انجام می‌گیرد و معمولا در صورت وجود تقاضای بالا، همه افراد بطور مساوی از عرضه‌ها بهره‌مند می‌شود
بودجه به عنوان مهم ترین سند مالی عملیات دولت، نقش مهمی را در دستیابی به هدف های برنامه های درازمدت توسعه کشور دارد . از این رو، تلاش برای بهبود آن، همواره مورد توجه بوده است . به طور کلی، تا دهه های اخیر بحث های بودجه ای بر دروندادهای دولت از قبیل مقدار منابع ، تعداد کارکنان و ... متمرکزشده بود و نظریه های مختلفی برای نحوه اداره ومدیریت مخارج بخش عمومی ارائه شده بود که شناخته شده ترین آن ها مدیریت دولتی سنتی است و تا اوایل دهه 1980 جریان فکری مطرح در حوزه مدیریت بخش دولتی به شمار می رفت.
اما با ظاهر شدن ابعاد منفی و نقاط ضعف آن، گسترش فرهنگ پاسخ گویی مدیران و همگام با پیشرفت فنون مدیریت دولتی و حسابداری مدیریت، جریان فکری جدیدی در کشورهای انگلیس و آمریکا با عنوان مدیریت دولتی نوین ظهور کرد که بر خصوصی سازی، پیمانکاری شاخص های عملکرد و استفاده از ارزیابی عملکرد تأکید داشت. از آن زمان بود که با موفقیت های تدریجی مدیریت دولتی نوین، بودجه ریزی عملیاتی در نظام های خدمات دولتی کشورهای پیشرفته مطرح شد و مسئولان بخش دولتی (در مقام پاسخ گو) و شهروندان (در مقام پاسخ خواه) خواستار اطلاعات بیش تری همچون نتایج یا برون دادها، اثربخشی، کارایی و قیمت تمام شده فعالیت های مندرج در بودجه دولت شدند.
درکاربرد نظام بودجه بندی عملیاتی، کشور زلاندنو با تصویب قانون مسئولیت پذیری مالی در سال 1994 پیشگام شد و با فاصله زمانی کوتاه ، کشورهای استرالیا و انگلیس و چندی بعد ، بیش تر کشوره ای اروپای شمالی و آمریکا نیز نظام بودجه بندی خود را با الگوبرداری از زلاندنو به این نظام تغییر دادند . این اصلاحات تا حدی پیش رفت که به دستگاه های دولتی اختیارات و انعطاف پذیری بیش تری اعطای شد تا با تغییر نظام حسابداری از مبنای نقدی به مبنای تعهدی، همانند بخش خصوصی از نظام های علمی و نوین هزینه یابی، نظیر هزینه یابی بر مبنای فعالیت ABC)) استفاده کنند.
نظام هزینه یابی بر مبنای فعالیت، یکی از جدیدترین و کامل ترین نظام های حسابداری مدیریت است که در دهه 1980 به وسیله کپلن و جانسون ارائه شد. ارائه این نظام، یکی از بزرگ ترین پیشرفت ها در زمینه حسابداری مدیریت در قرن بیستم محسوب می شود.
حسابداری مدیریت شامل حسابداری فعالیت ها ، حسابداری مدیریت راهبردی و حسابداری برای فناوری های پیشرفته، باعث پیشرفت روزافزون حسابداری مدیریت شده است و سازمان های گوناگون و حسابداران مدیریت در ایران باید هر چه سریع تر با این پیشرفت ها آشنا شده و آن ها را در عمل بکار بندند
محاسبه هزینه واحد خدمات ارائه شده در بخش سلامت، پایه و اساس استقرار نظام بودجه بندی عملیاتی، تعیین تعرفه های واقعی و همچنین واگذاری ارائه این خدمات به بخش خصوصی در راستای اصل 44 قانون اساسی است . با این وجود، هنوز در کشور رویکرد خاصی برای رسیدن به این هدف وجود ندارد.
نبود اطلاعات علمی مناسب درباره ی بهای تمام شده خدمات ارائه شده در بخش های دولتی، هرگونه اقدامی در جهت اجرای بودجه بندی عملیاتی و اصل 44 قانون اساسی در زمینه خصوصی سازی بخش های دولتی را با شکست مواجه کرده است . بنابراین، طراحی و پیاده سازی یک نظام هزینه یابی مناسب، ضروری و لازم الاجرا به نظر می رسد.
در ایران ، تصویب قانون تنظیم بخشی از مقررات دولت برای دوره زمانی 1380_1383 و تسری آن به قانون برنامه چهارم از جمله اقدامات مهم و تأثیرگذار دولت در خصوص اصلاح ساختار نظام مالی کشور به شمار می رود. در همین راستا، لایحه بودجه سال 1381 بر مبنای نظام آمارهای مالی دولت (GFS( تهیه و به وسیله مجلس تصویب شد . نظام آمارهای مالی دولت مبتنی بر بودجه بندی عملیاتی بود و لذا دولت در قالب ماده 144 قانون برنامه توسعه چهارم ملزم به عملیاتی کردن بودجه شد. همگام با این تغییرات، به ناچار نظام حسابداری دولتی نیز باید دچار تغییر شود . در همین راستا، در سال 1384 دستورالعمل ها و بخشنامه هایی همچون دستورالعمل اجرایی ماده 144 قانون برنامه چهارم توسعه(با موضوع قیمت تمام شده فعالیت ها و خدمات) تهیه و به کلیه دستگاه های اجرایی دولتی ابلاغ شد و دستگاه های اجرایی موظف شدند در طول سال های برنامه چهارم توسعه، سالانه حداقل بیست درصد از حجم فعالیت ها و خدمات خود را به روش قیمت تمام شده فعالیت ها، شناسایی و از طریق انعقاد قرارداد با مدیران مجری انجام دهند.
بودجه بندی عملیاتی فرایند پیچیده ای است که اجرای آن چند سال به طول می انجامد و در این میان اجرای عملی هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بودجه بندی عملیاتی نیز با مشکلاتی روبه رو است؛ ولی گفتنی است که حتی اگر اجرای هزینه یابی بر مبنای فعالیت مشکلاتی داشته باشد، دانش بدست آمده از آن ارزشمند است . در همین راستا، بر اساس بررسی های انجام شده، پیشنهادهایی برای رفع موانع اجرای هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بودجه بندی عملیاتی دستگاههای دولتی ارائه می شود:
1_ نظام هزینه یابی بر مبنای فعالیت فقط در صورتی ثمربخش خواهد بود که تمام افراد مشارکت کننده، آن را درک و متعهد به اجرای آن باشند. در این میان، آموزش نقش عمده ای را در فرایند یادگیری و توانمندسازی کارکنان ایفا می کند. آموزش مدیران و کارمندان درباره ارزش نظام هزینه یابی بر مبنای فعالیت، مقاومت آن ها را از بین می برد و به تعهد درونی آن ها می انجامد . لذا، پیشنهاد می شود برنامه آموزش حسابداری دولتی و روش های نوین هزینه یابی مورد نیاز آن، جزء برنامه های آموزشی کارکنان فعلی دستگاه های دولتی قرار گیرد، به طور یکه همواره کارکنان با روش های نوین حسابداری آشنایی داشته باشند.
2_ توان مندی فنی را می توان با ایجاد پایگاه های داده قابل دسترس در نظام رایانه ای مدیریت بودجه، استفاده از مبناهای حسابداری برون داد محوری همچون مبنای تعهدی و همچنین استفاده از نرم افزارهای متناسب با نظام هزینه یابی بر مبنای فعالیت ، افزایش داد . با استقرار این عوامل است که می توان انواع اطلاعات مفید را از منابع مختلف جمع آوری، طبقه بندی، گزارش و در آمار و ارقام پی ش بینی بودجه ای منظور کرد.بنابراین، پیشنهاد می شود تمهیداتی برای رایانه ای کردن و نصب نرم افزارهای لازم برای جمع آوری داده های هزینه ای، اندیشه شود
3_ اگر مدیران بخش های مختلف به شکل واقع بینانه ای در طرح ریزی بودجه های عملیاتی و استانداردهای مرتبط با سازمان تحت مدیریت خویش مشارکت داده شوند و اعد اد و ارقام به آن ها تحمیل نشود، دیدگاه مدیران در زمینه هزینه یابی و بودجه بندی عملیاتی مساعدتر شده و با بهبود نگرش مدیران نسبت به نظام حسابداری و پرد ازش اطلاعات، امکان انجام رفتارهای ناهنجار کاهش خواهد یافت و پذیرش و حمایت مدیران سازمان های مختلف بخش عمومی را به دنبال خواهد داشت.
4_ برای توافق نظر افراد مختلف مرتبط با اجرای روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت پیشنهاد می شود با استفاده از سازوکارهای تشویقی و تنبیهی، انگیزه ها و مشوق های لازم ایجاد شود و با درک دلایل مقاومت افراد در برابر نظام های هزینه یابی، هدف های فردی را با هدف های سازمان همسو کرده و با توافق در هدف های نظام مدیریت هزینه، زمینه را برای اجرای مؤثرتر روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت فراهم کرد.
Budget as the most important financial document for government operations plays a significant role in achieving the goals of long-term development plans of the country. Hence, efforts to improve it have always been a concern. In general, until recent decades, budget discussions focused on government inputs, such as the amount of resources, number of employees, etc., and various theories for how public sector spending was managed and managed, most notably government management It was a traditional one, and by the early 1980s, the intellectual stream was considered to be in the field of public sector management.